Co tam zero - pomyślałem i wskoczyłem rano na rower. W połowie drogi jednak zacząłem kichać i lekko przemarzać zaczęły mi stopy. Chyba czas przeprosić się z ochraniaczami w końcu. Trochę mżawiło ale szybko przestało.



Poza tym jechało się dość ciężko (wysokie tętno) i wolno.
No i tak

Równo rok temu, tzn 11.11.2010 zapisałem się na trophy i muszę przyznać, że dzięki temu był to dla mnie bardzo dobry rok. Jasno narzucony cel, wyzwania w pokonywaniu kolejnych problemów w drodze do celu sprawiły mi sporo satysfakcji. Chciałbym oczywiście by kolejny był równie dobry ale i tak jestem zadowolony, że miałem okazję doświadczyć takiej frajdy.

No i tak

Małe zamieszanie rano i nie wziąłem aparatu...więc zero fotki z drogi. Pogoda prawie taka jak wczoraj. Ale dwa razy cieplej bo +2C. Ale znacznie zimniej bo na otwartym terenie dość mocno powiewało.

No i tak. Teraz trzy dni laby. Wieczorem może zdążę jeszcze odebrać równoważnię do ćwiczeń więc może poćwiczę stanie na jednej nodze.



no i fotka telefoniczna

W końcu zrobiło się zimno - czyli powoli robią się warunki, które tygryski lubią najbardziej :-))
Rano +1C więc wyciągnąłem wielkie pudło a potem z tego pudła kurtkę z zimową membraną. Pod kask też już poszła membranka zamiast cienkiej bandany.
Nie ma nic lepszego niż rano zaciągnąć w płuca to chłodne listopadowe powietrze z tym specyficznym aromatem zmrożonych liści. W końcu człowiek znowu czuje, że żyje :-D

I kilka ujęć z lotu:










No i tak

Pomysł był prosty. Lekko zboczyć z rutynowej trasy by przejechać przez kawałek parku.



Cicho i przyjemnie sunąłem po alejkach i tylko coś w kolorze liści wyskoczyło mi spod kół.
No tak..Głupia wiewióra :-)



A wieczorem już klimat zupełnie inny ale jechało się bardzo przyjemnie i szybko.

W pracy kolega westchnął mówiąc "co z tego ze słońce, jak cały dzień siedzimy w pracy". Jego twarz jednak wykrzywiła się w coś przypominającego znak zapytania, gdy odpowiedziałem, że rano przyjechałem w tym słońcu na rowerze. Trochę radości z pogody jednak jest dzięki temu.



Po drodze minąłem dwa policyjne samochody. Dwóch mundurowych spisywało jakiegoś niegrzecznego kierowcę. Dwóch pozostałych stało tyłem w poprzek chodnika akurat blokując mi przejazd. Ryzykować czy nie ryzykować zastanawiałem się dojeżdżając do nich. W końcu zaryzykowałem. Dojechałem i grzecznym "przepraszam" zmusiłem zdziwionego służbistę do zrobienia mi przejazdu :-))

Wieczorem jechało się bardzo dobrze. Komfortowo.

No i tak

Grzech nie jechać rowerem dzisiaj. Słońce, czyste niebo, zielona trawa i złote liście. Dobrotliwe oblicze jesieni.





No i tak

Pan Hilary zgubił swoje okulary..rano przed wyjściem gdzieś się zapodziały. W efekcie pojechałem z aparatem schowanym w plecaku. Nie było okazji i chęci by ściągnąć plecak. Więc bez fotki.

A na fotce była by piękna mgła...I rano i wieczorem. Wieczorem był lepszy czad bo we mgle niezłe wrażenie robił skupiony słup światła.

A o 20 tej jeszcze godzina rehabilitacji. Ćwiczenia na równoważni.... Ja pierdykam...

Rano tętno spoczynkowe pobiło wszelkie dotychczasowe rekordy. Mimo to pojechałem rano na rowerku do pracy pilnując by nie wychodzić z drugiej strefy. Taki wysiłek raczej nie szkodzi a może pomóc. Nie potrzebuję zresztą pulsometru by wiedzieć że źle się czuję. Jutro rano wizyta w przychodni.

A jesień na całego:


No i tak.